Vrijdagochtend in Den Haag eerst een vroeg ontbijt met de Gouverneur van de Nederlandse Antillen Frits Goedgedrag en de directeur van diens kabinet Dick van der Windt. Ik blijf me betrokken voelen bij de Koninkrijksrelaties en de eilanden en hoop ook als Nijmeegs burgemeester een bijdrage te kunnen leveren. Minister Vogelaar wil bijvoorbeeld graag Nijmeegse expertise inzetten voor een wijkaanpak op Curacao. Frits is inmiddels een goede vriend geworden.
Daarna vindt in sociëteit De Witte aan het Plein een expertmeeting plaats die de commissie Overlast Jaarwisseling die ik voorzit heeft georganiseerd. Tal van deskundigen uit gemeenten, politie, brandweer geneeskundige hulpverlening, openbaar ministerie en departementen buigen zich een ochtend lang over stellingen en mogelijke aanbevelingen. Er komt genoeg uit deze ochtend om na de zomer met een goed rapport te komen.
Tussen de middag drink ik een kop koffie met de directeur van de Consumentenbond Felix Cohen en praten we even bij over tal van consumentenbelangen. Een leuke en maatschappelijk nuttige nevenfunctie.
De middag is verder gereserveerd voor de tweede zogenoemde stakeholders-bijeenkomst van de Stuurgroep Bovenregionale Politiesamenwerking, eveneens in Den Haag. Bij de politie betrokken gezagsdragers praten vanmiddag over de opbrengsten en voordelen van samenwerking tussen de diverse politiekorpsen, over de vorm waarin dat geschiedt of zou moeten geschieden, over de mogelijke regels die er landelijk voor zouden moeten gelden en over verantwoordelijkheid en verantwoording voor bovenregionale samenwerkingsorganen. De stuurgroep die is ingesteld door de verzamelde korpsbeheerders zal in september met de inventarisatie, de analyse en de aanbevelingen komen. Ruim op tijd om relevant te zijn in de afwegingen van de ministers over de toekomst van het huidige politiebestel. De bijeenkomst van vanmiddag eindigt bijtijds zodat ieder die van verre komt op tijd weer voor de buis kan zitten voor Nederland – Frankrijk.
En wat een wedstrijd is dat. Winnen op pure individuele klasse van een elftal dat eigenlijk beter voetbalt.
Zaterdagochtend ben ik in Zaanstad te gast bij burgemeester Geke Faber. En met mij nog andere collega’s van de groep van zogenoemde 100.000 + gemeenten en hun partners. We wandelen door de binnenstad van Zaandam en zien en horen alles over de stedelijke vernieuwingsslag die hier gemaakt wordt. De oude Zaanse houten architectuur met die groene gevels komt terug in moderne vormen. We lunchen in de oude koekfabriek van Verkade. Je kunt sowieso in Zaanstad deze oude voedingsindustrie niet ontlopen. Met de burgemeesters van Tilburg, Leiden en Utrecht wissel ik ervaringen uit over de inbewaringstelling op grond van de Wet BOPZ en andere onderwerpen die burgemeesters bezig houden. Met chocoladereep van jawel Verkade op zak weer op huis aan.
zaterdag 14 juni 2008
donderdag 12 juni 2008
12 juni
Eerst komt vanochtend het Bestuursteam Integrale Veiligheid bijeen. Daarin zitten onder meer de wethouders Lucassen, Van Hooft en Scholten. Veiligheid is niet alleen een kwestie van politie en handhaving, maar ook en misschien wel vooral van goede preventie, investeren in jeugd en onderwijs, wijken, integratie en maatschappelijke opvang.
Die wijsheid is ook relevant voor het nieuwe Veiligheidshuis dat we samen met het Openbaar Ministerie en politie gaan oprichten. De stuurgroep die we daarvoor hebben opgericht, komt in het tweede deel van de ochtend voor het eerst bijelkaar. De zorginstellingen en de justitiële organisaties zoals Reclassering en slachtofferhulp kunnen alle bijdragen aan een goed overleg over (vaak jonge) daders en op de persoon toegespitste acties. In het Veiligheidshuis dat vanaf 2009 moet gaan draaien zitten vertegenwoordigers van die instellingen fysiek bij elkaar. Een soort frontoffice dat wordt gevoed door alle organisaties daarachter. De komende maanden gaan twee kwartiermakers aan de slag om te zorgen dat het ook echt gaat werken.
In de loop van de middag rijd ik naar Leiden om op tijd te zijn om de examenuitslag van Tobias mee te maken. Ik maakte me al niet erg veel zorgen (om het zacht uit te drukken), maar zijn cijfers zijn fantastisch, zelfs een 9 voor scheikunde. Onbegrijpelijk voor mij, op mijn eigen examen haalde ik voor dat vak ongeveer de helft. De scheikundige genen (mijn moeder studeerde het ooit en Machtelds vader was chemisch ingenieur) hebben een generatie overgeslagen. Feest in huis met het gezin, vrienden en buren, natuurlijk ook voor Machtelds verjaardag.
Die wijsheid is ook relevant voor het nieuwe Veiligheidshuis dat we samen met het Openbaar Ministerie en politie gaan oprichten. De stuurgroep die we daarvoor hebben opgericht, komt in het tweede deel van de ochtend voor het eerst bijelkaar. De zorginstellingen en de justitiële organisaties zoals Reclassering en slachtofferhulp kunnen alle bijdragen aan een goed overleg over (vaak jonge) daders en op de persoon toegespitste acties. In het Veiligheidshuis dat vanaf 2009 moet gaan draaien zitten vertegenwoordigers van die instellingen fysiek bij elkaar. Een soort frontoffice dat wordt gevoed door alle organisaties daarachter. De komende maanden gaan twee kwartiermakers aan de slag om te zorgen dat het ook echt gaat werken.
In de loop van de middag rijd ik naar Leiden om op tijd te zijn om de examenuitslag van Tobias mee te maken. Ik maakte me al niet erg veel zorgen (om het zacht uit te drukken), maar zijn cijfers zijn fantastisch, zelfs een 9 voor scheikunde. Onbegrijpelijk voor mij, op mijn eigen examen haalde ik voor dat vak ongeveer de helft. De scheikundige genen (mijn moeder studeerde het ooit en Machtelds vader was chemisch ingenieur) hebben een generatie overgeslagen. Feest in huis met het gezin, vrienden en buren, natuurlijk ook voor Machtelds verjaardag.
woensdag 11 juni 2008
11 juni
Woensdag is een gewone werkdag, zelfs al ben ik jarig. Dat vier ik morgen wel als ik toch ’s middags naar mijn gezin ga om Machtelds verjaardag te vieren (al 51 jaar achter elkaar jarig) en de uitslag van Tobias’ eindexamen te horen.’s Ochtends spreek ik met verschillende medewerkers, waaronder Marc Theeuwes die een tijdje bij de buurgemeente Heumen was gedetacheerd, heel leerzaam. Er is ook portefeuilleoverleg Veiligheid waarin ik de belangrijkste onderwerpen die ons bezig houden doorneem. Het incident met de 'beschietingen' van kindjes bij het kinderdagverblijf Kameleon is nog niet opgehelderd. Er wordt ook hard gewerkt om duidelijk te krijgen wat de achtergrond was van de recente opstootjes tussen jongeren in de Meijhorst. Binnenkort komt de Veiligheidsbrief uit, waarin het college een overall beeld geeft van ons veiligheidsbeleid en onze resultaten. Die brief aan de raad gaat gepaard met de zogenoemde Integrale Veiligheidsmonitor die een goed beeld geeft van de objectieve veiligheid en de subjectieve gevoelens daarover. We maken op verschillende terreinen voortgang, maar soms is de werkelijkheid wel erg weerbarstig.
Aan het begin van de middag heb ik een gesprek met de voorzitter van de supportersvereniging van N.E.C., Rob Schevers. De afspraak was al veel eerder gepland en toen was het de bedoeling dat we het eens over het ‘bierbeleid’ zouden hebben. Nu we hebben aangekondigd dat beleid te versoepelen, hoeven we het daar niet lang meer over te hebben. Ik leg wel uit dat de ordebesluiten die ik soms moet nemen, van combi-voorwaarden tot huldiging op de Goffertweide in plaats van het centrum, niet zomaar persoonlijke ingevingen zijn, maar beslissingen die gebaseerd zijn op wat de professionals van de politie, de brandweer, de afdeling veiligheid en N.E.C. zelf daarover adviseren.
De rest van de middag ben ik op onze universiteit. Eerst komt de zogenoemd Alumniboard van de juridische faculteit bijeen. Daarin zijn enkele reünisten bijeengebracht om bij te dragen aan een versterking van de band van de faculteit met de ongeveer 9000 juristen die ooit in Nijmegen zijn opgeleid. Mensen als Geert Corstens, de aanstaande president van de Hoge Raad, Willem Bekkers, de algemeen deken van de Nederlandse Orde van Advocaten en ING-topman Eli Leenaars zijn bereid om tijd vrij te maken voor Nijmegen en dat is mooi.
Aansluitend wordt de jaarlijkse Van der Grintenlezing gehouden, vernoemd naar de fameuze civilist Willem van der Grinten die in de jaren 60, 70 en 80 de onbetwiste meester van de Nijmeegse juristen was, daarvoor ooit de eerste staatssecretaris van Nederland en aan het einde ook nog even informateur van het eerste kabinet Van Agt. Ditmaal wordt de lezing in de aula van de universiteit uitgesproken door professor Antoine Bodar en handelt over luxe en decadentie en religie. Een interessant en intellectueel verhaal waarin en passant een enkele partijgenoot van mij een veeg uit de pan krijgt. Ik voel mij niet aangesproken.
’s Avonds de koffer met stukken, een aardige voetbalwedstrijd op televisie en veel telefoontjes, smsjes en mailtjes voor mijn verjaardag.
Aan het begin van de middag heb ik een gesprek met de voorzitter van de supportersvereniging van N.E.C., Rob Schevers. De afspraak was al veel eerder gepland en toen was het de bedoeling dat we het eens over het ‘bierbeleid’ zouden hebben. Nu we hebben aangekondigd dat beleid te versoepelen, hoeven we het daar niet lang meer over te hebben. Ik leg wel uit dat de ordebesluiten die ik soms moet nemen, van combi-voorwaarden tot huldiging op de Goffertweide in plaats van het centrum, niet zomaar persoonlijke ingevingen zijn, maar beslissingen die gebaseerd zijn op wat de professionals van de politie, de brandweer, de afdeling veiligheid en N.E.C. zelf daarover adviseren.
De rest van de middag ben ik op onze universiteit. Eerst komt de zogenoemd Alumniboard van de juridische faculteit bijeen. Daarin zijn enkele reünisten bijeengebracht om bij te dragen aan een versterking van de band van de faculteit met de ongeveer 9000 juristen die ooit in Nijmegen zijn opgeleid. Mensen als Geert Corstens, de aanstaande president van de Hoge Raad, Willem Bekkers, de algemeen deken van de Nederlandse Orde van Advocaten en ING-topman Eli Leenaars zijn bereid om tijd vrij te maken voor Nijmegen en dat is mooi.
Aansluitend wordt de jaarlijkse Van der Grintenlezing gehouden, vernoemd naar de fameuze civilist Willem van der Grinten die in de jaren 60, 70 en 80 de onbetwiste meester van de Nijmeegse juristen was, daarvoor ooit de eerste staatssecretaris van Nederland en aan het einde ook nog even informateur van het eerste kabinet Van Agt. Ditmaal wordt de lezing in de aula van de universiteit uitgesproken door professor Antoine Bodar en handelt over luxe en decadentie en religie. Een interessant en intellectueel verhaal waarin en passant een enkele partijgenoot van mij een veeg uit de pan krijgt. Ik voel mij niet aangesproken.
’s Avonds de koffer met stukken, een aardige voetbalwedstrijd op televisie en veel telefoontjes, smsjes en mailtjes voor mijn verjaardag.
dinsdag 10 juni 2008
10 juni
Ik feliciteer dinsdagochtend per sms en met bloemen de jarige commissaris van de Koningin. Hij is 50 geworden en ik kon helaas dit weekend niet bij zijn feestje zijn. Ik meld Clemens dat deze leeftijd heus dragelijk is.
De gebruikelijke collegevergadering en het daaraan voorafgaande overleg met gemeentesecretaris Pier Eringa neemt een goed deel van de dinsdag in beslag. Zonder al te veel discussie stelt het college onder meer het plan van aanpak 'Nijmegen heeft Antwoord' over onze gemeentelijke dienstverlening vast. Er staan nogal wat ambities in, maar die zijn weldoordacht opgeschreven en voorzien van een realistische planning. Ook verbinding met de state of the art van de informatietechnologie schept vertrouwen. Stap voor stap zorgen we ervoor dat de burgers sneller, effectiever en klantvriendelijker worden geholpen.
De rest van de dinsdag gaat op aan telefoontjes, een overleg over communicatie en externe betrekkingen, dossiers en tekenstukken en een interview voor Nijmegen 1. Dat handelt over ons nieuwe beeldmerk voor de stadspromotie. Hoeveel verschillende symbolen in dat beeldmerk kan ik opnoemen? Het is weliswaar examentijd maar ik doe maar geen poging. Er zijn er zo’n dertig in het beeldmerk opgenomen, van de Waalbrug tot het mailteken en van hardlopers tot een bierglas. Kijk zelf maar!
Ik teken als regiovoorzitter het convenant dat de Veiligheidsregio Gelderland Zuid sluit met de minister van Binnenlandse Zaken. Vorige week donderdag heeft ons veiligheidscollege in ruime meerderheid daartoe besloten. Enkele burgemeesters wilden om uiteenlopende redenen niet of nog niet zover gaan. In het convenant met de minister spreekt het veiligheidscollege de intentie uit om in de komende jaren onze brandweer helemaal te regionaliseren, dat wil zeggen dat alle brandweermensen (inclusief vrijwilligers) in regionale dienst zullen treden en dat al het brandweermaterieel aan de regio wordt overgedragen. De ontwikkeling naar regionale brandweer is al jaren aan de gang, maar het is een proces van vallen en opstaan. Velen zien de grote voordelen van de regionale schaal voor de effectiviteit en de kwaliteit van de brandweerzorg, sommigen menen dat de lokale verantwoordelijkheid daarmee in gevaar komt. Voorlopig spreken de burgemeesters van onze regio alleen maar uit dat ze de intentie tot regionalisering hebben. De volgende stap is het in kaart brengen van alle mogelijke consequenties (personeel, financieel, bestuurlijk, democratisch, operationeel) en daarna komt pas de besluitvorming per individuele gemeente via de colleges en de gemeenteraden. Mijn eigen gemeenteraad heb ik vorig jaar al geïnformeerd over deze ontwikkeling.
’s Avonds reis ik naar Utrecht op en neer voor een discussieavond van de Consumentenbond over de grenzen van onze taak van maatschappelijke belangenbehartiging.
De gebruikelijke collegevergadering en het daaraan voorafgaande overleg met gemeentesecretaris Pier Eringa neemt een goed deel van de dinsdag in beslag. Zonder al te veel discussie stelt het college onder meer het plan van aanpak 'Nijmegen heeft Antwoord' over onze gemeentelijke dienstverlening vast. Er staan nogal wat ambities in, maar die zijn weldoordacht opgeschreven en voorzien van een realistische planning. Ook verbinding met de state of the art van de informatietechnologie schept vertrouwen. Stap voor stap zorgen we ervoor dat de burgers sneller, effectiever en klantvriendelijker worden geholpen.
De rest van de dinsdag gaat op aan telefoontjes, een overleg over communicatie en externe betrekkingen, dossiers en tekenstukken en een interview voor Nijmegen 1. Dat handelt over ons nieuwe beeldmerk voor de stadspromotie. Hoeveel verschillende symbolen in dat beeldmerk kan ik opnoemen? Het is weliswaar examentijd maar ik doe maar geen poging. Er zijn er zo’n dertig in het beeldmerk opgenomen, van de Waalbrug tot het mailteken en van hardlopers tot een bierglas. Kijk zelf maar!
Ik teken als regiovoorzitter het convenant dat de Veiligheidsregio Gelderland Zuid sluit met de minister van Binnenlandse Zaken. Vorige week donderdag heeft ons veiligheidscollege in ruime meerderheid daartoe besloten. Enkele burgemeesters wilden om uiteenlopende redenen niet of nog niet zover gaan. In het convenant met de minister spreekt het veiligheidscollege de intentie uit om in de komende jaren onze brandweer helemaal te regionaliseren, dat wil zeggen dat alle brandweermensen (inclusief vrijwilligers) in regionale dienst zullen treden en dat al het brandweermaterieel aan de regio wordt overgedragen. De ontwikkeling naar regionale brandweer is al jaren aan de gang, maar het is een proces van vallen en opstaan. Velen zien de grote voordelen van de regionale schaal voor de effectiviteit en de kwaliteit van de brandweerzorg, sommigen menen dat de lokale verantwoordelijkheid daarmee in gevaar komt. Voorlopig spreken de burgemeesters van onze regio alleen maar uit dat ze de intentie tot regionalisering hebben. De volgende stap is het in kaart brengen van alle mogelijke consequenties (personeel, financieel, bestuurlijk, democratisch, operationeel) en daarna komt pas de besluitvorming per individuele gemeente via de colleges en de gemeenteraden. Mijn eigen gemeenteraad heb ik vorig jaar al geïnformeerd over deze ontwikkeling.
’s Avonds reis ik naar Utrecht op en neer voor een discussieavond van de Consumentenbond over de grenzen van onze taak van maatschappelijke belangenbehartiging.
maandag 9 juni 2008
9 juni
Voor zover ik geen dringende verplichtingen had, besteedde ik het weekend aan op- en uitruimen in mijn Leidse verblijf. Over een paar weken is het zover en komen mijn vrouw en onze bezittingen (en van tijd tot tijd onze kinderen) naar Nijmegen en betrekken wij ons nieuwe huis. Het is deze dagen stevig schakelen tussen werk en verhuisstress.
Vandaag ben ik de hele middag in Utrecht voor een vergadering van het dagelijks bestuur van het Veiligheidsberaad. Dat DB wordt gevormd door de burgemeesters van Haarlem, Den Bosch, Terneuzen, Zwolle en Nijmegen. We bereiden het Veiligheidsberaad van 21 juni voor en spreken onder meer over het concept-besluit Veiligheidsregio’s waarin de minister van Binnenlandse Zaken onder meer haar eisen voor de brandweerzorg formuleert. Daar hebben we nog wel het een en ander op aan te merken.
Aan het einde van de vergadering hebben we extra tijd ingelast voor de commissaris van de Koningin in Zuid-Holland, Jan Fransen. Als voorzitter van de Taskforce Management Overstromingen (een moderne commissie mag geen commissie meer heten) komt hij samen met projectmanager en oud-generaal Ruurd Reitsma pleiten voor stevige bestuurlijke aandacht voor de risico’s van grote overstromingen in ons land en de preparaties daarvoor, in het bijzonder de noodzakelijke oefeningen. Als voorzitter van de veiligheidsregio Gelderland Zuid maakte ik onlangs de oefening Viking 2 mee in het Gelderse provinciehuis. Die stond geheel in het teken van overstromingen. Ik heb de indruk dat mijn regio in ieder geval goed weet waar het over gaat.
Door de vroege files heen terug naar Nijmegen voor een overleg over brandweerzaken. Daarna ga ik op mijn tweewekelijks eetbezoek in de wijk, ditmaal naar Zwanenveld bij Toos Gerrits thuis. Zij is lid van een eetclubje dat voortkomt uit een gezellig zangkoor en enkele leden van dit clubje schuiven vanavond aan. Prima en gezellig eten waarbij ik veel opsteek over chronische ziekten, scootmobielen, busreizen en wonen in Zwanenveld. Iedereen heeft er begrip voor dat we het vanavond wat korter houden, speciale omstandigheden!
Om 20.45 uur zit ik, met de collegestukken voor morgen op schoot, voor de televisie voor de eerste wedstrijd van Oranje op het EK. Vier Jaar geleden was ik er in Portugal bij een van de wedstrijden bij. Prachtige ambiance, heerlijke Hollandse sfeer maar voor de buis zie je toch stukken meer. 3-0 tegen de ‘campione’, wat wil een mens nog meer? Direct na afloop schieten er enkele (illegale) vuurpijlen de lucht in, ergens in Bottendaal gok ik. Het blijft nog lang onrustig in het centrum maar er is gelukkig geen sprake van wanorde.
Vandaag ben ik de hele middag in Utrecht voor een vergadering van het dagelijks bestuur van het Veiligheidsberaad. Dat DB wordt gevormd door de burgemeesters van Haarlem, Den Bosch, Terneuzen, Zwolle en Nijmegen. We bereiden het Veiligheidsberaad van 21 juni voor en spreken onder meer over het concept-besluit Veiligheidsregio’s waarin de minister van Binnenlandse Zaken onder meer haar eisen voor de brandweerzorg formuleert. Daar hebben we nog wel het een en ander op aan te merken.
Aan het einde van de vergadering hebben we extra tijd ingelast voor de commissaris van de Koningin in Zuid-Holland, Jan Fransen. Als voorzitter van de Taskforce Management Overstromingen (een moderne commissie mag geen commissie meer heten) komt hij samen met projectmanager en oud-generaal Ruurd Reitsma pleiten voor stevige bestuurlijke aandacht voor de risico’s van grote overstromingen in ons land en de preparaties daarvoor, in het bijzonder de noodzakelijke oefeningen. Als voorzitter van de veiligheidsregio Gelderland Zuid maakte ik onlangs de oefening Viking 2 mee in het Gelderse provinciehuis. Die stond geheel in het teken van overstromingen. Ik heb de indruk dat mijn regio in ieder geval goed weet waar het over gaat.
Door de vroege files heen terug naar Nijmegen voor een overleg over brandweerzaken. Daarna ga ik op mijn tweewekelijks eetbezoek in de wijk, ditmaal naar Zwanenveld bij Toos Gerrits thuis. Zij is lid van een eetclubje dat voortkomt uit een gezellig zangkoor en enkele leden van dit clubje schuiven vanavond aan. Prima en gezellig eten waarbij ik veel opsteek over chronische ziekten, scootmobielen, busreizen en wonen in Zwanenveld. Iedereen heeft er begrip voor dat we het vanavond wat korter houden, speciale omstandigheden!
Om 20.45 uur zit ik, met de collegestukken voor morgen op schoot, voor de televisie voor de eerste wedstrijd van Oranje op het EK. Vier Jaar geleden was ik er in Portugal bij een van de wedstrijden bij. Prachtige ambiance, heerlijke Hollandse sfeer maar voor de buis zie je toch stukken meer. 3-0 tegen de ‘campione’, wat wil een mens nog meer? Direct na afloop schieten er enkele (illegale) vuurpijlen de lucht in, ergens in Bottendaal gok ik. Het blijft nog lang onrustig in het centrum maar er is gelukkig geen sprake van wanorde.
zaterdag 7 juni 2008
7 juni
Op het landgoed rond kasteel Keukenhof in Lisse wordt het Weekend van de Archeologie gehouden. Tal van activiteiten, demonstraties en optredens moeten de interesse in archeologie opwekken of uitbouwen. Als oud-Lissenaar (ik woonde er tot mijn elfde jaar) en als burgemeester van archeologisch Luilekkerland Nijmegen, immers de oudste stad van het land, mag ik het weekend openen. Dat doe ik niet alleen met een toespraakje maar ook door het op authentieke wijze brandmerken van een deze week gebouwde Romeinse pioniersbrug. Leuk om te doen.
’s Middags weer in Nijmegen voor de publieke presentatie van onze nieuwe slogan en logo die wij in de stadspromotie gaan hanteren. Die presentatie valt samen met de ingebruikneming van een enorm ‘Cityscreen’ dat door De Gelderlander aan Plein 44 is geplaatst. We zijn trots op beeldmerk en de slogan. Ik hoor veel positieve reacties, terecht. Altijd Nijmegen, daar kan je altijd trots op zijn!
’s Middags weer in Nijmegen voor de publieke presentatie van onze nieuwe slogan en logo die wij in de stadspromotie gaan hanteren. Die presentatie valt samen met de ingebruikneming van een enorm ‘Cityscreen’ dat door De Gelderlander aan Plein 44 is geplaatst. We zijn trots op beeldmerk en de slogan. Ik hoor veel positieve reacties, terecht. Altijd Nijmegen, daar kan je altijd trots op zijn!
vrijdag 6 juni 2008
6 juni
D-day. De historische betekenis van deze dag gaat vandaag aan iedereen voorbij. Ik neem aan dat dit volgend jaar anders is, dan is het immers 65 jaar geleden dat de landingen op de Normandische stranden plaats vonden. Ik vind het wel symbolisch voor de Europese gedachte die het rechtstreeks gevolg is van de bevrijding van het nazisme, dat mijn eerste afspraak vandaag in het Duitse Kleve is met het bestuur van de EU-regio Rijn & Waal.
Terug in Nijmegen overleg ik met Bergiet Drummen en Berrie Schattenberg over strategische samenwerking met belangrijke partners in onze stad en hoe die vorm te geven. Daarna diverse overleggen over veiligheidsonderwerpen die deze week spelen.
’s Middags samen met de wethouders Van Hooft, Depla en Lucassen een goed overleg met de corporatiebestuurders over het “Wijkaanpakplan” (WAP) voor Hatert, onze eigen prachtwijk. We maken goede voortgang en naar verwachting kan er in de komende weken een overeenkomst tussen de gemeente en de corporaties tot stand komen. Het werd ook tijd.
In het bowlingcentrum aan de Heyendaalseweg reik ik vervolgens twee Zilveren Waalbrugspelden uit aan de oprichters van de 3K-bowlingclub, Lyda Tijssen en Cor Pijnappels. 15 jaar geleden begonnen ze met 3 leden, nu zijn het er meer dan 80. Bijzonder is dat de club zich richt op mensen met een geestelijke of lichamelijke beperking. Met een zg. plateau is het zelfs voor rolstoelers mogelijk om gewoon te kunnen bowlen. ‘Bowling alone’ luidt de titel van een Amerikaanse studie over het moderne leven zonder gemeenschapszin. Daar is hier gelukkig geen sprake van, integendeel.
Aan het einde van de middag ga ik nog even langs bij het afscheid van mijn vroegere lerares Nederlands aan het Stedelijk Gymnasium, Irene Meeuws. Mijn eindexamenjaar was haar eerste examenklas en daar bewaart ze goede herinneringen aan. Ik ook. Vanzelfsprekend geef ik haar poëzie cadeau, beiden zijn we liefhebbers. Ik kom leuke oud-klasgenoten tegen.
Terug in Nijmegen overleg ik met Bergiet Drummen en Berrie Schattenberg over strategische samenwerking met belangrijke partners in onze stad en hoe die vorm te geven. Daarna diverse overleggen over veiligheidsonderwerpen die deze week spelen.
’s Middags samen met de wethouders Van Hooft, Depla en Lucassen een goed overleg met de corporatiebestuurders over het “Wijkaanpakplan” (WAP) voor Hatert, onze eigen prachtwijk. We maken goede voortgang en naar verwachting kan er in de komende weken een overeenkomst tussen de gemeente en de corporaties tot stand komen. Het werd ook tijd.
In het bowlingcentrum aan de Heyendaalseweg reik ik vervolgens twee Zilveren Waalbrugspelden uit aan de oprichters van de 3K-bowlingclub, Lyda Tijssen en Cor Pijnappels. 15 jaar geleden begonnen ze met 3 leden, nu zijn het er meer dan 80. Bijzonder is dat de club zich richt op mensen met een geestelijke of lichamelijke beperking. Met een zg. plateau is het zelfs voor rolstoelers mogelijk om gewoon te kunnen bowlen. ‘Bowling alone’ luidt de titel van een Amerikaanse studie over het moderne leven zonder gemeenschapszin. Daar is hier gelukkig geen sprake van, integendeel.
Aan het einde van de middag ga ik nog even langs bij het afscheid van mijn vroegere lerares Nederlands aan het Stedelijk Gymnasium, Irene Meeuws. Mijn eindexamenjaar was haar eerste examenklas en daar bewaart ze goede herinneringen aan. Ik ook. Vanzelfsprekend geef ik haar poëzie cadeau, beiden zijn we liefhebbers. Ik kom leuke oud-klasgenoten tegen.
donderdag 5 juni 2008
5 juni
Hele dag bestuursconferentie van de veiligheidsregio Gelderland-Zuid. ’s Ochtends met externe gasten zoals Clemens Cornielje en burgemeester Koopmanschap van Diemen en gespreksleider Hans Ouwerkerk, ’s middags met alleen de direct betrokken burgemeesters. De uitkomsten worden later bekendgemaakt, maar ik ben niet ontevreden. Misschien nog wel het meest vanwege de kwaliteit van de discussie over onderwerpen die gevoelig zijn in verband met de autonomie van de gemeenten en de bevoegdheden van gemeenteraden, colleges en burgemeesters. Er valt veel werk te doen voor het bestuur van de veiligheidsregio en vooral voor de directie en medewerkers. Met een goede onderlinge sfeer en nieuw elan kunnen we ver komen.
De veiligheid vraagt deze week ook op andere manier veel aandacht. Jongeren hebben elkaar de afgelopen dagen voor onderlinge vechtpartijen opgezocht, zonder direct merkbare aanleiding en niet aan één wijk gebonden. Krakers hebben een demonstratie aangekondigd voor a.s. zaterdag, nadat sympathisanten uit deze kring de afgelopen tijd al hun merktekens hebben achtergelaten op het politiebureau en het stadhuis.
Nog onrustbarender zijn de berichten over kinderdagverblijf Kameleon, waar tenminste twee kleuters met kleine kogeltjes zijn beschoten. Gelukkig zijn er geen ernstige verwondingen, maar het kan ook anders aflopen. De politie zet stevig in op rechercheonderzoek en ons eigen bureau Toezicht surveilleert in de buurt. Ik hoop dat de ouders niet al te ongerust zijn en dat we snel de toedracht kunnen achterhalen. Welke onverlaat haalt het in zijn hersens om kindertjes te belagen?
De veiligheid vraagt deze week ook op andere manier veel aandacht. Jongeren hebben elkaar de afgelopen dagen voor onderlinge vechtpartijen opgezocht, zonder direct merkbare aanleiding en niet aan één wijk gebonden. Krakers hebben een demonstratie aangekondigd voor a.s. zaterdag, nadat sympathisanten uit deze kring de afgelopen tijd al hun merktekens hebben achtergelaten op het politiebureau en het stadhuis.
Nog onrustbarender zijn de berichten over kinderdagverblijf Kameleon, waar tenminste twee kleuters met kleine kogeltjes zijn beschoten. Gelukkig zijn er geen ernstige verwondingen, maar het kan ook anders aflopen. De politie zet stevig in op rechercheonderzoek en ons eigen bureau Toezicht surveilleert in de buurt. Ik hoop dat de ouders niet al te ongerust zijn en dat we snel de toedracht kunnen achterhalen. Welke onverlaat haalt het in zijn hersens om kindertjes te belagen?
woensdag 4 juni 2008
4 juni
Op weg naar het VNG-congres in Den Bosch telefonisch overleg met de jury van de Anne Vondelingprijs. We komen er uit en hebben een prima winnaar. Die wordt helaas gehuldigd op het moment dat Machteld en ik midden in de verhuizing naar ons nieuwe Nijmeegse thuis zitten, dus bij de uitreiking moet ik helaas verstek laten gaan.
Op het massaal bezochte congres natuurlijk veel bekenden. De toespraken van de minister-president en de minister van BZK zijn niet verrassend. Wel bespeur ik een politiek accentverschil. Hoewel minister Ter Horst decentralisatie predikt, is ze in haar hart wel iemand die bestuur graag van boven af oplegt. Dat zie ik ook bij de wijze waarop de minister omgaat met de opbouw van de veiligheidsregio’s.
Collega Aleid Wolfsen van Utrecht redt het niet als nieuwe vice-voorzitter van de VNG. Hij wordt ondanks een stevige campagne van de PvdA en van de G4-gemeenten ruim verslagen door tegenkanidaat Cor Lamers, burgemeester van Houten en oudgediende binnen de VNG. De interventie van de voorzitter van de selectiecommissie Paul Depla ten gunste van Wolfsen helpt niet echt.
Terug in Nijmegen mag ik het eerste exemplaar van het Tuinmagazine in ontvangst nemen. Dit fraaie blad wordt gepresenteerd ter gelegenheid van het open-tuinen-weekend, waarin tuinliefhebbers hun prachtige tuinen openstellen voor een breed publiek. Per tuin komen er wel 500 mensen kijken, een heel gedoe als die allemaal door de gang naar achteren moeten.
Met wethouders Lenie Scholten en Hans van Hooft en betrokken ambtenaren overleg ik in een zg. Bestuursteam over het thema jeugd en veiligheid. Daar is in toenemende mate reden voor. In veel grote steden en ook in Nijmegen hebben we jeugdcriminaliteit, overlastgevende jongeren, jeugdige veelplegers en jongeren die in die richting dreigen af te glijden. We doen veel in de preventie maar we kunnen misschien nog wel beter jeugdbeleid en veiligheidzorg op elkaar afstemmen.
Tijdens de politieke avond spreek ik eerst in een ‘raadskamer’ over de jaarrekening en begroting van de stadsregio Arnhem Nijmegen. De raadsleden stellen begrijpelijke vragen over de verhouding tussen de ‘regiobranding’ onder de noemer Cool Region en onze eigen Nijmeegse stadspromotie. Cool Region moet niet concurreren maar juist aanvullend werken aan de profilering van de twee grote steden binnen de stadsregio. Dat kan nog wel beter.
Tijdens de raadsvergadering (‘besluitronde’) wordt uitvoerig aandacht besteed aan de jaarstukken van het college. De oppositie zet een stevig verhaal neer, de coalitie is complimenteus. Ik had van beide niet anders verwacht. PvdA-raadslid Stijn Verbruggen is niet meer jong raadslid van het jaar, - er is een opvolger - maar wel jonge vader van het jaar. Vandaar dat hij een heuse motie heeft over slabbetjes als cadeautje van de gemeente bij de aangifte van een nieuwe spruit.
Op het massaal bezochte congres natuurlijk veel bekenden. De toespraken van de minister-president en de minister van BZK zijn niet verrassend. Wel bespeur ik een politiek accentverschil. Hoewel minister Ter Horst decentralisatie predikt, is ze in haar hart wel iemand die bestuur graag van boven af oplegt. Dat zie ik ook bij de wijze waarop de minister omgaat met de opbouw van de veiligheidsregio’s.
Collega Aleid Wolfsen van Utrecht redt het niet als nieuwe vice-voorzitter van de VNG. Hij wordt ondanks een stevige campagne van de PvdA en van de G4-gemeenten ruim verslagen door tegenkanidaat Cor Lamers, burgemeester van Houten en oudgediende binnen de VNG. De interventie van de voorzitter van de selectiecommissie Paul Depla ten gunste van Wolfsen helpt niet echt.
Terug in Nijmegen mag ik het eerste exemplaar van het Tuinmagazine in ontvangst nemen. Dit fraaie blad wordt gepresenteerd ter gelegenheid van het open-tuinen-weekend, waarin tuinliefhebbers hun prachtige tuinen openstellen voor een breed publiek. Per tuin komen er wel 500 mensen kijken, een heel gedoe als die allemaal door de gang naar achteren moeten.
Met wethouders Lenie Scholten en Hans van Hooft en betrokken ambtenaren overleg ik in een zg. Bestuursteam over het thema jeugd en veiligheid. Daar is in toenemende mate reden voor. In veel grote steden en ook in Nijmegen hebben we jeugdcriminaliteit, overlastgevende jongeren, jeugdige veelplegers en jongeren die in die richting dreigen af te glijden. We doen veel in de preventie maar we kunnen misschien nog wel beter jeugdbeleid en veiligheidzorg op elkaar afstemmen.
Tijdens de politieke avond spreek ik eerst in een ‘raadskamer’ over de jaarrekening en begroting van de stadsregio Arnhem Nijmegen. De raadsleden stellen begrijpelijke vragen over de verhouding tussen de ‘regiobranding’ onder de noemer Cool Region en onze eigen Nijmeegse stadspromotie. Cool Region moet niet concurreren maar juist aanvullend werken aan de profilering van de twee grote steden binnen de stadsregio. Dat kan nog wel beter.
Tijdens de raadsvergadering (‘besluitronde’) wordt uitvoerig aandacht besteed aan de jaarstukken van het college. De oppositie zet een stevig verhaal neer, de coalitie is complimenteus. Ik had van beide niet anders verwacht. PvdA-raadslid Stijn Verbruggen is niet meer jong raadslid van het jaar, - er is een opvolger - maar wel jonge vader van het jaar. Vandaar dat hij een heuse motie heeft over slabbetjes als cadeautje van de gemeente bij de aangifte van een nieuwe spruit.
dinsdag 3 juni 2008
2 en 3 juni
Een lang weekend vrij en in Frankrijk doorgebracht. Vandaag weer op tijd terug voor portefeuille overleggen over citymarketing, veiligheid en politie. Die nemen samen met het stafoverleg een goed deel van de dag in beslag. In de loop van de middag ga ik even langs bij het bureau van onze veiligheidsregio om de nieuwe algemeen directeur en regionale brandweercommandant Marijke van Veen op haar eerste werkdag met een bloemetje welkom te heten. Ze heeft er zin in en komt op het juiste moment. Donderdag a.s. praten we de hele dag over de mogelijke regionalisering van de brandweerzorg, Marijke zal daarin een belangrijke rol kunnen spelen.
’s Avonds ga ik in de reeks “eten in de wijk” langs bij de familie Van Balkom aan de Haterseveldweg. De naast elkaar wonende zusters Van Balkom blijken niet alleen voortreffelijke gastvrouwen maar ook echte Nijmeegsen die met smaak over de winkel van hun ouders en de veranderingen van de afgelopen veertig jaar vertellen. Via de volwassen kinderen komen ook de bèta-wetenschappen, plastische chirurgie, het Trimbos-instituut en de verschillen tussen Guusje ter Horst en mij ter sprake. Zo leer je nog eens wat.
De rest van de avond gaat op aan de voorbereiding van de collegevergadering van dinsdagochtend. Die vergadering zit behoorlijk vol, zodat een presentatie over de plannen voor een betere dienstverlening er helaas bij in schiet. Volgende week dan maar, dan kunnen de plannen ook naar buiten.
’s Middags reis ik af naar Den Bosch om een workshop in de marge van het jaarlijkse VNG-congres bij te wonen. In de Bosche brandweerkazerne discussiëren we met burgemeesters en raadsleden over de ontwikkeling van de veiligheidsregio’s en de verantwoordelijkheden van gemeenten. Ik merk dat de veiligheidsregio’s steeds meer in de aandacht komen te staan, dat is goed. Ik maak van de gelegenheid gebruik om met de secretaris van het Veiligheidsberaad, Winrie de Boer, de komende dagelijks bestuursvergadering voor te bereiden.
Terug in Nijmegen wachten Marijke van Veen en de Nijmeegse brandweercommandant Boy Jansen op mij om samen de laatste hand te leggen aan de voorbereiding van onze eigen veiligheidsdag a.s donderdag. Marijke zit er al goed in. Ik hoop op voldoende draagvlak om stappen te zetten in de richting van een strevige veiligheidsregio Gelderland-Zuid.
Om 18 uur barst de haringparty in de Schepenhal van het stadhuis los. De ondernemersclub die met NEC verbonden is, organiseert jaarlijks deze veiling van de eerste vaatjes Hollandse nieuwe. Ik mag het spektakel openen met een praatje en een hamerslag op een van de vaatjes. De sfeer is goed en dat leidt tot een mooie opbrengst van maar liefst 35.000 euro ten bate van de kinderboerderij De Goffert. De nieuwe haring smaakt zoals de traditie wil per definitie beter dan voorgaande edities. Persoonlijk vind ik ‘m ietsje minder mals maar wel lekker. Machteld en ik verschalken er meer dan één.
’s Avonds ga ik in de reeks “eten in de wijk” langs bij de familie Van Balkom aan de Haterseveldweg. De naast elkaar wonende zusters Van Balkom blijken niet alleen voortreffelijke gastvrouwen maar ook echte Nijmeegsen die met smaak over de winkel van hun ouders en de veranderingen van de afgelopen veertig jaar vertellen. Via de volwassen kinderen komen ook de bèta-wetenschappen, plastische chirurgie, het Trimbos-instituut en de verschillen tussen Guusje ter Horst en mij ter sprake. Zo leer je nog eens wat.
De rest van de avond gaat op aan de voorbereiding van de collegevergadering van dinsdagochtend. Die vergadering zit behoorlijk vol, zodat een presentatie over de plannen voor een betere dienstverlening er helaas bij in schiet. Volgende week dan maar, dan kunnen de plannen ook naar buiten.
’s Middags reis ik af naar Den Bosch om een workshop in de marge van het jaarlijkse VNG-congres bij te wonen. In de Bosche brandweerkazerne discussiëren we met burgemeesters en raadsleden over de ontwikkeling van de veiligheidsregio’s en de verantwoordelijkheden van gemeenten. Ik merk dat de veiligheidsregio’s steeds meer in de aandacht komen te staan, dat is goed. Ik maak van de gelegenheid gebruik om met de secretaris van het Veiligheidsberaad, Winrie de Boer, de komende dagelijks bestuursvergadering voor te bereiden.
Terug in Nijmegen wachten Marijke van Veen en de Nijmeegse brandweercommandant Boy Jansen op mij om samen de laatste hand te leggen aan de voorbereiding van onze eigen veiligheidsdag a.s donderdag. Marijke zit er al goed in. Ik hoop op voldoende draagvlak om stappen te zetten in de richting van een strevige veiligheidsregio Gelderland-Zuid.
Om 18 uur barst de haringparty in de Schepenhal van het stadhuis los. De ondernemersclub die met NEC verbonden is, organiseert jaarlijks deze veiling van de eerste vaatjes Hollandse nieuwe. Ik mag het spektakel openen met een praatje en een hamerslag op een van de vaatjes. De sfeer is goed en dat leidt tot een mooie opbrengst van maar liefst 35.000 euro ten bate van de kinderboerderij De Goffert. De nieuwe haring smaakt zoals de traditie wil per definitie beter dan voorgaande edities. Persoonlijk vind ik ‘m ietsje minder mals maar wel lekker. Machteld en ik verschalken er meer dan één.
Abonneren op:
Posts (Atom)