Mevrouw de Voorzitter, dames en heren,
De Nacht was tenminste een echte Nacht. Om tien over half vijf in de ochtend van 14 oktober 1966 eindigde de Nacht van Schmelzer met de aanvaarding van een door de fractievoorzitter van de KVP ingediende motie over de rijksbegroting. In de nacht viel het kabinet en het viel waar het hoort, in de Tweede Kamer.
Een echte nacht die we daarna nooit meer hebben gehad. En daarvoor ook niet, want de Nacht van Kersten uit 1925 was eigenlijk een avond die net na middernacht eindigde met de indiening van een amendement waar pas de volgende middag over werd gestemd. De nacht van Wiegel uit 1999 duurde tot 1.30 uur, maar leverde uiteindelijk een gelijmd kabinet op en de nacht van Van Thijn uit 2005 was toch echt al om 23 uur afgelopen en kostte alleen maar een minister zijn kop. Mag kortom geen naam hebben. Begin dit jaar eindigde Balkenende IV middenin de nacht. Misschien was dat de Nacht van Bos maar ja, dat was in de boezem van de ministerraad en leverde dus geen spannende beelden op.